MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Müdahalenin Men"i, Ecrimisil ve Yıkım

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, asıl hükmün davacı vekili tarafından, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ise davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi gereği düşünüldü:


KARAR

Davacı vekili; vekil edeninin davacının 97 parsel sayılı taşınmazda, davalının da bu taşınmaza bitişik 100 ve 98 parsel sayılı taşınmazlarda hissedar olduğunu, davalının İmamoğlu Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/174 Esas sayılı dosyası ile el atmanın önlenmesi ve ecrimisil davası açtığını, bu dosyada bulunan fen bilirkişi raporunda davalının 97 parselin 6300 m² lik kısmına müdahalesi olduğunun belirlendiğini, davalının bu bölümde kuyu açtırmış olup yıllardır bu şekilde davacıya ait taşınmazdan su çıkarttığını belirterek, arada bağlantı olması nedeniyle dosyanın İmamoğlu Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/174 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesini, davacıya ait taşınmaza el atmanın önlenmesini, kuyunun kalini, dava tarihinden itibaren geriye dönük 5 yıl için 1000 TL ecrimisil bedelinin yasal faiziyle birlikte ödenmesini talep etmiş, 04.03.2015 tarihli dilekçesi ile ecrimisil talebini 7.398,15 TL"ye yükseltmiştir.
Dava; el atmanın önlenmesini, ecrimisil ve kal isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 01.12.2014 tarihli Fen Bilirkişisi raporunda A1 harfi ile gösterilen 4773 m2 yüzölçümlü bölüme davalının el atmasının önlenmesine, dava tarihinden itibaren geriye dönük beş yıllık ecrimisil bedelinden davacının payına isabet eden 213,81 TL"nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece davalı vekiline temyiz harcının tamamlanması için usulüne uygun ihtarat yapılmış, davalı vekilinin süresi içerisinde temyiz harcını tamamlamaması üzerine mahkemece temyiz talebi reddedilmiş, bunun üzerine mahkemenin temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, ek kararın temyizine ilişkin dilekçenin kendisine tebliği üzerine davacı vekili tarafından asıl hüküm temyiz edilmiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin mahkemenin 08.04.2015 tarihli ve 2014/169 Esas, 2015/96 Karar sayılı asıl hükme yönelik süresinde olmayan temyiz itirazının reddine; davalı vekilinin 13.07.1015 tarihli ve 2014/169 Esas, 2015/96 Karar sayılı ek kararına yönelik temyiz itirazı yönünden, dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilamda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile Usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, taraflarca HUMK"un 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 27,70 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 16,70 TL"nin temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin harcın istek halinde davacıya iadesine 04/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.