Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/2596 Esas 2015/1994 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2596
Karar No: 2015/1994
Karar Tarihi: 26.02.2015

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/2596 Esas 2015/1994 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi         2015/2596 E.  ,  2015/1994 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Davacı tarafından, 13.09.2013 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 03.04.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
    K A R A R
    Dava, mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
    Davacı, 13.12.2007 tarihinde vefat eden muris ..."ın kardeşi olduğunu belirterek veraset ilamı verilmesini talep etmiş; mahkemece tanık ..."ın beyanına itibar edilerek muris ..."in evlilik dışı çocuğu olduğunu beyan etmesi karşısında, davacının murisin mirasçısı olmadığı, bu haliyle aktif dava ehliyeti bulunmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
    Hükmü, davacı temyiz etmiştir.
    Yargılama sırasında tanık ..., muris ..."in ..."in resmi nikahlı olmayan bir eşinden doğduğunu belirttiğinden mahkemece bu tanığın beyanına itibar edilerek davacının ..."in mirasçısı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği görülmüştür.
    Mirasçılık ve mirasın geçişi, murisin ölüm tarihinde yürürlükte olan yasal duruma göre belirlenir.
    4721 sayılı TMK"nın 282. maddesinde çocuk ile ana arasında soybağının doğumla; çocuk ile baba arasında soybağının ise ana ile evlilik, tanıma veya hakimin hükmüyle kurulacağı belirtilmiştir. Dosya içerisindeki nüfus kayıtlarına göre muris ..., ... ve ... oğlu, ... doğumlu olarak nüfusa kayıtlı olup; evlilik dışı çocuğunun bulunduğu nüfus kayıtlarına göre kanıtlanamadığından, mahkemece davacının nüfus kayıtlarına göre mirasçı olup olmadığı belirlenerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken tanık beyanına itibar edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatıran davacıya iadesine, 26.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.