Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/21359 Esas 2008/16662 Karar Sayılı İlamı

DavacI, davalı işveren nezdinde 1.1.2001-15.6.2004 tarihleri arası çalıştığının tespiti ile işçilik alacaklarının tahsiline   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalıların aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir
2.Dava, davacın davalıya ait iş yerinde 01.01.2001-15.06.2004 tarihleri arasında çalıştığının tesbiti ve  1989 yılından itibaren geçen çalışmalara ilişkin işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsili     istemine ilişkindir.
Mahkemece,  davacının 01.01.2001-15.06.2004 tarihleri arasında başka işyerinde çalıştığı 123 günlük süre dışında davalı işyerinde çalıştığının tesbiti ile bu döneme ilişkin işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmiştir..
Dosyadaki bilgi ve  belgelerden,uyuşmazlığın bulunduğu döneme ilişkin davalı işyerinden  işe giriş bildirgesi ve prim ödemesi bulunmadığı , 01.12.2000-31.01.2001 tarihleri arasında 30 gün, 25.05.2004-26.08.2004 tarihleri arasında 93 gün başka işverene ait işyerinden bildirimlerinin bulunduğu,davacının 2001.2002.2003 ve 2004 yıllarındaki çalışma olgusunu aynı işyerinde çalışmış tanık anlatımı ve bu çalışmalara ilişkin malzeme alım föyü belgeleri ile    yöntemince kanıtlanmış olduğu, anlaşılmaktadır. 
Bu durumda,davacının davalı işverene ait işyeri dışında geçen çalışmaları da dikkate alınarak 01.02.2001-24.05.2004 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek , davacının işçilik alacağının da  bu süreye göre belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacıdan fazla alınan temyiz harcının ve davalı Belediyenin temyiz harcının istek halinde iadelerine,  28.10.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.