Yargıtay - Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/6850 Esas 2016/1625 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6850
Karar No: 2016/1625
Karar Tarihi: 24.02.2016

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/6850 Esas 2016/1625 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendi fotoğrafının bulunduğu sahte bir nüfus cüzdanı ve sürücü belgesini düzenleyerek resmi belgede sahtecilik suçu işlediği iddiasıyla yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın bu suçu işlediği yönünde delillerin yeterli olduğuna ve kanıtların vicdani kanıya ulaşmayı sağladığına karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararında sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğu uygulanabileceği halde, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır. Bu nedenle, mahkeme kararı TCK'nın 53. maddesi hakkındaki Anayasa Mahkemesi kararı dikkate alınarak düzeltilmiş ve onanmıştır. Kanun maddesi detayları ise şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK'nun 217. maddesi: \"Mahkemece elde edilen delillerin serbest şekilde takdir, değerlendirme ve kararlaştırma esası\"
- 5237 sayılı TCK'nun 53/3. maddesi: \"Hak yoksunluğu\"
- 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi: \"Hüküm çevirme yoluyla yapılabilecek düzeltme işlemleri\"
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi: \"Kanunlardaki yürürlük ya da uygulama hatalarının düzeltilmesi\"

21. Ceza Dairesi 2015/6850 E. , 2016/1625 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... 3. Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Resmi belgede sahtecilik

Sanığın üzerinden ele geçirilen kendi fotoğrafının bulunduğu ... adına tamamen sahte olarak düzenlenmiş nüfus cüzdanı ile 15.07.2008 tarihinde ... Trafik Tescil Denetleme Büro Amirliğine başvurarak sürücü belgesini kaybettiğinden bahisle bu kez katılanın adına kendi fotoğrafını taşıyan sürücü belgesini düzenlettirmesi ve ilgili kurumlardan gelen cevabi yazılarda gözetilmek suretiyle hükme esas alınabilecek yeterlilikteki ekspertiz raporuna göre suça konu belgelerin iğfal kabiliyetini haiz olduklarının belirlenmesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nun 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun subutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
5237 sayılı TCK"nun 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yeralan hak yoksunluğunun sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden, fıkranın tamamını kapsar biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk da gözetilmek suretiyle, hüküm fıkrasından TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkartılarak yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.