Resmi belgede sahtecilik - bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının aracı kılınması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25131 Esas 2014/7909 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/25131
Karar No: 2014/7909
Karar Tarihi: 24.04.2014

Resmi belgede sahtecilik - bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının aracı kılınması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/25131 Esas 2014/7909 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik ve bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının aracı kılınması suretiyle dolandırıcılık suçlarından her iki suçtan da mahkumiyetine karar vermiştir. Resmi belgede sahtecilik suçuyla ilgili temyiz itirazları reddedilmiştir. Dolandırıcılık suçuyla ilgili ise suçun türü ve üst sınırı itibariyle sanığın lehine olan dava zamanaşımı gerçekleşmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmediğinden sanığın kamu davasından düşürülmesine karar verilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/4 ve 104/2, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321 ve 322. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2012/25131 E. , 2014/7909 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının aracı kılınması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Her iki suçtan muhkumiyet

1-Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca mahkemece 765 ve 5237 sayılı Yasa hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların denetime imkân verecek şekilde gösterilip birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa belirlenerek sonucuna göre karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Dolandırıcılık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 24.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.