Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12963 Esas 2018/10556 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanıklar hakkında ayrı ayrı beraat

Taksirle öldürme suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
“24.06.2010” olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “2010” olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Katılanlar vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, verilen kararın türü nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
1-Sanık ..."nun beraatine ilişkin hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin yüzüne karşı 18/12/2014 tarihinde tefhim edilen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 30.01.2015 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında temyiz isteminin aynı Kanun"un 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanıkların beraatlerine ilişkin hükümlere yönelik katılanlar vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanıkların taksirinin bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ayrı ayrı ONANMASINA, 08.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.