Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3539 Esas 2018/1322 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2, 52, 53 maddeleri gereği mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 2012 yılı Ocak ayında sigortalı şoför olarak katılanın yanında çalışmaya başladığı, katılanın tanık ..."dan alacağı olan paranın tahsilatı için 14-15 Haziran 2012 tarihinde Mersin"e gönderildiği, sanığın tanık ..."dan katılana teslim edilmek üzere 49.000 TL parayı tahsil ettiği fakat İzmir"e döndüğü halde parayı katılana vermediği, bu borcuna karşılık katılana senet verdiği ancak bedelini ödemediği, sanığın savunmalarında trafikten kaynaklanan bir kavgaya karıştığını, bu sırada parayı kaybettiğini ve hatta darp edildiğini belirtmiş ise de bu iddiaları ile ilgili adli birimlere yapmış olduğu bir başvurusunun bulunmaması nedeniyle savunmasına itibar edilmediği, sanığın bu şekilde hizmet gereği zilyetliği kendisine teslim edilmiş parayı katılana teslim etmeyerek uhdesinde tuttuğu iddia olunan olayda,
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu, meslek, sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkalarının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenebilen bir suç olduğu, katılana teslim etmek üzere tanık ..."dan aldığı parayı teslim etmemesi şeklinde gerçekleşen eyleminde, suça konu paranın sanığa ifa ettiği bir hizmet veya meslek dolayısıyla tevdi ve teslim edilmemiş olması kaldı ki sanığın katılanın yanında şoför olarak işe alınıp şoför olarak çalıştırıldığı da nazara alınarak, sanığın eyleminin TCK"nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 26/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.