MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17.03.2016 tarih ve 2014/1359 E. - 2016/258 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasındaki bayilik sözleşmesinin davalı tarafından 22.05.2012 tarihinde haksız olarak feshedildiğini, davalıdan muhtelif tarihlerde tüp alımı yaptığını, davalı tarafın sözleşmeyi feshetmiş olmasına rağmen davacıya ait tüpleri iade etmediğini, bunun üzerine davalıya mutabakat metnine göre ihtarname gönderildiğini, iade edilmeyen tüplere ilişkin kira bedellerinin de ödenmediğini iddia ederek, davacıya ait 120 adet tüpün ve 4 adet manifoldun iadesine, davalı lehine alacak çıkması halinde bunun davacı alacağından mahsubu ile kalan bakiyenin davacıya iadesine, iade edilmemesi halinde her tüp için 300 Euro bedelin davacıya ödenmesine, davacıya ait tüplere ilişkin kira bedellerinin de rayiç bedel üzerinden davacıya tediyesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında 27.06.2008 tarihli sözleşmeyle kurulan ticari ilişkinin 22.05.2012 tarihli feshe kadar devam ettiğini, bu süreçte davalının, mülkiyeti kendine ait sanayi tipi tüpler içinde davacıya sınai gazlar tedarik ettiğini, bu şekilde irsaliye ile teslim edilip alınan tüp hareketi ve tüp içindeki gazlar nedeniyle taraflar arasında cari hesap ilişkisi doğduğunu, davalının ticari ilişkinin devamı sırasında barkod sistemine geçtiğini, bu sistem ile hangi tüpün, hangi müşteriye, hangi tarihte gönderildiği vc iade alındığı gibi pek çok detayın elektronik ortamda takip edildiğini, davacının davalıya barkodlu tüpleri iade etmesi gerektiğini, tüplerin barkodlanmayla birlikte özel ürün haline geldikleri ve barkodlu tüp yerine başka tüpün kaim olamayacağını, davacının iddia ettiği mutabakatın kim tarafından ve hangi tarihte yapıldığının meçhul olduğunu, evrakın imza içermediği ve mevcut haliyle hukuki sonuç doğurmaya elverişli bir evrak olmadığını, iade ettiğini belirttiği tüplerin mülkiyeti davalıya ait olan standart dışı ve her nasılsa sistem dışına çıkartılarak dolumu yapılan "HABAŞ" amblemli tüpler olduğunu, bunların barkodlu tüpler yerine kaim olmak üzere iade edildikleri yönündeki davacı iddiasının haksız ve dayanaksız olduğu belirtilerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, ifa edilmiş bir edimin gereği gibi ifa edilmediğini ispat yükünün alacaklıya ait olduğu, davalının, davacı tarafından kendisine iade edilen tüplerin hurda ve standart dışı tüpler olduğu yönündeki iddasını ispat edemediği, davalının hurda olduklarına dair dosyaya bir belge sunmadığı, bu nedenle davacı tarafın davalı firmaya iade etmesi gereken tüm tüpleri iade etmiş olduğu, davacının iade ettiğini belirttiği tüp ve manifold adetleri geçerli kabul edilerek davacı tarafın davalı taraftan 84 adet tüp ve 4 adet manifold alacaklı olduğu, bu tüplerin ve manifoldtların kirası karşılığı toplamda talep edeceği, kira bedelinin karşılığı olan 18.617,32 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının 120 adet tüp ve 4 adet manifoldun iadesi imkansız olduğundan buna yönelik açtığı davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, taraf vekilleri temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Dava, taraflar arasında düzenlenen bayilik sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Taraflar arasındaki bayilik sözleşmesinin 22.05.2012 tarihinde fesh edildiği anlaşılmıştır. Davacı sözleşmenin feshi nedeniyle kendisine ait tüplerin iade edilmediğini bu nedenle sözleşme konusu tüplerin iade edilmesini iade mümkün olmaz ise söz konusu tüplerin bedelini ve sözleşmenin feshinden sonra tüplerin kira bedellerinin tahsilini istemiştir. Bilirkişi incelemesinde davacı ve davalı defterlerinin birbirini teyit etmediği, davacı kayıtlarına göre davacının tüp alacağı olduğu, davalı kayıtlarına göre de davalının tüp alacağı olduğu belirtilmiştir. Öncelikle davacı davalıdan tüp ve manifold alacağını usulüne uygun delillerle ispatlamakla yükümlüdür. Taraf delillerinin birbirini teyit etmemesi nedeniyle davacının defterleri lehine delil olarak kabul edilemez.
Mahkemece öncelikle davacıya tüp ve manifold alacağının ispatı yönünden süre verilerek buna göre davacının herhangi bir tüp ve manifold alacağı olup olmadığı belirlenip sonucuna göre karar verilmesi gerekir.
Kabule göre de davacı, dava dilekçesinde, 120 adet tüpün ve 4 adet manifoldun iadesi, mümkün olmadığında bedelin tahsilini talep etmiş, mahkemece iade imkansız olduğundan bu yöne ilişkin talebini ret etmiş olmasına rağmen bedelin tahsiline ilişkin herhangi bir karar vermemiştir. Yine davacının tüp ve manifold alacağı ile ilgili kira kaybının nasıl oluştuğu ile ilgili gerekli inceleme ve araştırma yapılmamıştır. Ayrıca karar tarihinden sonra taraflar arasındaki sözleşme metni sunulmuş olup mahkemece dava konusu uyuşmazlık konusunda sözleşme hükümleri de değerlendirilmeden yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden taraflara iadesine, 09.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.