MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Tedbir Nafakası-Velâyet-Tazminat

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kadının kabul edilen boşanma davası ve ferileri, kadının kısmen kabul edilen tedbir nafakası davası ile reddedilen velâyet ve tazminat davaları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı karşı davacının velâyet davasında verilen karara yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Velâyetin düzenlenmesine ilişkin dava çekişmesiz yargı işidir (HMK m. 382/2-b-l3). Bölge adliye mahkemesince çekişmesiz yargı işlerinde verilen kararlar kesin nitelikte olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz (HMK m. 362/1-ç). Bu sebeple davalı-karşı davacı erkeğin bu yöne ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “78.630,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda davacı-karşı davalı kadın yararına aylık 500-TL, ortak çocuk yararına aylık 500-TL tedbir nafakasına hükmolunmuş olup, yıllık ödenecek toplam nafaka miktarı 12.000 TL’dir. Bu nedenle bölge adliye mahkemesince verilen karar kesin olduğundan davalı karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
3-Davalı-karşı davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) ve (2.) bentlerde gösterilen sebeplerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına,
dosyanın ilk derece mahkemesine karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.15.06.2021 (Salı)