4. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2077 Karar No: 2020/341 Karar Tarihi: 04.02.2020
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/2077 Esas 2020/341 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2017/2077 E. , 2020/341 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 07/04/2015 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 21/04/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava; rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyanın incelenmesinde; davalılardan ..."a ve ..."a gerekçeli kararın ve davacının temyiz başvuru dilekçesinin tebliğ edilmediği anlaşılmıştır. Anılan davalılara 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun ilgili maddeleri uyarınca usulüne uygun şekilde tebligat yapılması gerekmektedir. Anılan eksiklik tamamlandıktan ve temyiz süresi beklendikten sonra Yargıtay’a gönderilmesi için dosyanın mahal mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir. 2-7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanunun 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir. Davalılardan ... ve ..."a yapılan gerekçeli karar ve davacının temyiz başvuru dilekçesinin tebliği; anılan davalıların doğrudan mernis adreslerine Kanunun 21/2.maddesine göre yapılmış olup, tebligatlar usulüne uygun değildir. Şu hâlde; mahkemece yukarıda bahsedilen yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste yapılamayarak iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir. Mahkemece anılan eksikliğin giderilmesi için dosyanın geri çevrilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlandıktan ve temyiz süresi beklendikten sonra Yargıtay’a gönderilmesi için dosyanın mahal mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 04/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.