MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 04.05.2016 tarih ve 2015/1912-2016/582 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı bankadan standart sözleşme ile kredi kullandığını ve hesabından dosya masrafı adı altında 3.045,00 TL kesinti yapıldığını, bankanın kredi kullanımı sırasında aldığı gider kalemlerinden hangisinin zorunlu harcama kalemi olduğu konusunda ayrıntılı açıklama yapılmadığını, dosya masrafına ilişkin şartın haksız şart olduğunun kabulü ve yapılan kesintinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın açılmasında hukuki yarar bulunmadığını, yasal düzenlemeler uyarınca davaya konu masrafı ve ücretlerin tahsil edilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığını, ödeme planında yer alması halinde masraf talep edilmesinde hukuka aykırılık bulunmayacağını, dosya masrafı ve hizmet bedelinin banka açısından zorunlu giderler olduğundan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, kullanılan kredinin ticari kredi olduğu, davalı bankanın taksitli ticari kredisinden dolayı tahsil ettiği komisyon tahsilatının 5411 sayılı Bankacılık Kanunu hükümlerine ve T.C. Merkez Bankası"nca çıkarılan 2006/1 sayılı tebliğ hükümleri ile taraflar arasında düzenlenerek imzalanan genel kredi sözleşmesi hükümlerine aykırılık teşkil etmediği, taraflar arasında düzenlenen imzası da inkar edilmeyen sözleşmede ödeme tarihleri, anapara, faiz, fon, ve diğer masrafların ayrı ayrı belirtilerek ödeme planının düzenlendiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 14,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.