10. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/312 Karar No: 2017/2848 Karar Tarihi: 04.04.2017
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/312 Esas 2017/2848 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2017/312 E. , 2017/2848 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Davacı, asıl ve birleşen davada, iş kazasında vefat eden sigortalıların hak sahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davacı Kurum avukatı ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. Mahkemece, bozma sonrasında yürütülen yargılamada, hükme esas alınan kusur raporunda davalının %25, devlet tüzel kişiliğinin %40, kaçınılmazlık oranının ise %35 olduğu kanaati bildirilmiş ise de, dosya kapsamına göre, aynı iş kazası nedeniyle vefat ettiği anlaşılan sigortalı Hasan Dağhan"ın hak sahiplerine yapılan sosyal sigorta yardımlarının tahsili için açılan ve Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşen Gündoğmuş Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi"nin 2011/11696 Esas, 2012/20964 Karar sayılı dosyasında hükme esas alınan kusur oranları ile açık çelişki oluştuğu anlaşılmaktadır. Yapılması gereken iş, kesinleşen rücuan tazminat dosyası celp edilip incelenerek, benimsenen kusur oranları dikkate alındıktan sonra hasıl olacak sonuca göre bir karar vermekten ibarettir. Kabule göre de, karar başlığında hükmün İş Mahkemesi sıfatıyla verildiğinin yazılmaması, 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanununun 36. maddesi gereğince, ilgili kanunlarda yer verilmemiş olsa dahi, Kurumun taraf olduğu davalarda, icra kovuşturmaları ile ilâmların harçlardan bağışık olduğu dikkate alınmaksızın, davalı tarafından yatırılan temyiz karar harcı ve ve temyiz nispi karar harcından sorumluluğu yönünde karar verilmesi, davacı Kurum yararına takdir olunan vekalet ücretinin fazla hesaplanması, isabetsiz bulunmuştur.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin ve davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 04.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.