Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/402 Esas 2015/1710 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Elazığ 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/12/2013
NUMARASI : 2013/281-2013/1215

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira parasının tespiti davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece,01.01.2013 tarihi itibariyle yıllık kira bedelinin 8.250,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili dava dilekçesinde, yıllık 7.000,00 TL olan kira parasının 01.01.2013 tarihinden itibaren yıllık 10.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir. Davalı, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, 01.01.2013 tarihi itibariyle yıllık kira bedelinin 8.250,00 TL olarak tespitine karar verilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının temyiz itirazlarına gelince; Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin başlangıç tarihine göre, yeni dönem kira parasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince hâkim tarafından hak ve nesafet kurallarına göre saptanması gerekir. Hak ve nesafete uygun kira belirlenirken en son ödenen aylık kira bedeline endekse (ÜFE) göre artış yapılarak belirlenen kiradan daha düşük olmayacak şekilde taşınmazın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği brüt kira bedelinden, davalının eski kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun bir miktarda indirim yapılması gerekir.
Olayımıza gelince; Taraflar arasında 01.01.2006 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı hususunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacı tarafından tespiti talep edilen 01.01.2013 dönemi hak ve nesafet dönemi olup mahkemece hak ve nesafete göre belirleme yapılmasında isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki mahkemece davalının eski kiracı olduğu gözetilerek hakkaniyete uygun bir indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde indirim yapılmadan karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 23.02.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.