MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza verilmesinden vazgeçilmesi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Katılanın sanığın kendisine küfür etmesi üzerine kendisinin de sanığa küfür ettiğine ilişkin beyanı karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca, doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hapis cezası tayin edildikten sonra "ceza vermekten vazgeçilmesine" şeklinde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, TCK’nın 125/1. maddesi gereğince ceza verilmesine ilişkin kısmın" hükümden çıkarılması ve "ceza vermekten vazgeçilmesine" ibaresinin "5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" şeklinde değiştirilmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 14/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.