MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
TCK"nın 142 ve 143. maddelerinin birbirinden bağımsız oldukları, her iki maddeye göre belirlenen cezanın birbirinden farklı nitelikte olabileceği, TCK"nın 142. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken TCK"nın 61. maddesindeki koşullar dikkate alınacağı, TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasında olayın koşullarına göre hakime takdir yetkisi tanındığı, takdir yetkisinin de temel cezaya bağlı bir yetkiyi içermediği dikkate alınarak, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alındığında, temel ceza alt sınırdan belirlenirken TCK"nın 143. maddesi uyarınca üst oranda artırım yapılmasında yasaya aykırılık bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen (2) nolu düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanık ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği halde, tekerrüre esas alınan ilam karar yerinde gösterilmemiş ise de, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2004/693 Esas, 2004/403 Karar sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen, 24.05.2006 tarihinde kesinleşen ve 23.06.2006 tarihinde infaz edilen hükümlülüğünün tekerrüre esas alındığı kabul edildiğinden ve bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların 12.05.2011 tarihli oturum sırasında müşteki ve katılanların zararlarını gidermek istediklerini ancak ulaşamadıklarını beyan etmeleri, müşteki ve katılanlara ise zarar miktarlarının sorulmadığının anlaşılması karşısında, müşteki ve katılanlara zarar miktarları açıklattırılıp, sanıklara gerekirse tevdi mahalli gösterilerek zararı giderme olanağı sağlandıktan sonra sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanmasında zorunluluk bulunduğunun gözetilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunlukların koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunlukların ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Birlikte suç işleyen sanıkların kendi sebep oldukları yargılama giderlerinden ayrıca, birlikte ortak sebep oldukları yargılama giderlerinden ise payları oranında sorumlu tutulmaları gerekirken müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... ile sanık ... müdafinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.