Kasten yaralama suçundan sanıklar ..., .., ..., ... ve ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmalarına, sanıklar ..., ..., ... ve ... haklarındaki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 27/12/2013 tarihli ve 2010/271 esas, 2013/820 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 01.11.2016 tarih ve 2016/10272 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 18.11.2016 tarih ve 2016/386675 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanıklar ..., ... ve..."a isnat edilen mağdur..."e yönelik kasten basit yaralama eylemi; sanıklar ... ve ..."a isnat edilen mağdur ..."a yönelik kasten basit yaralama eylemi ve sanık ..."a isnat edilen mağdur ... (...) ..."a yönelik kasten basit yaralama eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2. maddesi kapsamında kalan takibi şikayete bağlı suçlardan olduğu, mağdur ..."ın 12/04/2011 tarihli, mağdur Yakup"un 15/04/2011 tarihli ve mağdure ..."ın 28/03/2011 tarihli talimatla alınan ifadelerinde, olay nedeniyle şikayetlerinden vazgeçtikleri gözetilerek, sanıklar haklarında kasten basit yaralama suçundan açılan kamu davasının TCK’nin 73 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar .., .., ...ve ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının üzerine inşa edildiği hüküm, daha sonra davanın düşmesi kararı verildiğinde veya hükmün açıklanması ya da yeni bir hüküm kurulması halinde varlık kazanacağından ve ancak bu halde 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 305 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223. maddeleri uyarınca temyiz edilebilme olanağına kavuşabileceğinden, bu aşamadan önce henüz hukuken varlık kazanmamış bulunan, bu hükmün temyiz merciince denetlenebilme olanağı bulunmamaktadır. Kanun yararına bozma yasa yolunun ise temyiz ve istinaf incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlere karşı

başvurulabilen olağanüstü bir kanun yolu olup, amacının ülke sathında uygulama birliğine ulaşılması, hakim ve mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki ciddi boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi olup bu kanun yoluna başvurulabilmesi için ilk ve temel koşulun, verilen hüküm veya kararın istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş olmasıdır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 29/06/2010 gün ve 11/70-159, 22/05/2012 gün ve 2011/8-498 Esas, 2012/211 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı sadece CMK"nin 231. maddesinin 5-14 fıkralarında belirtilen suça ve sanığa ilişkin objektif koşulların oluşup oluşmadığı noktasında kanun yararına bozma incelemesine konu olabilecek, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının üzerine inşa edildiği hüküm ise henüz hukuken varlık kazanmadığından incelemeye tabi tutulamayacak, bilahare davanın düşmesi kararı verildiğinde veya hükmün açıklanması ya da yeni bir hüküm kurulması halinde kanun yararına bozma incelemesine konu olabilecektir. Kanun yararına bozma talebinde belirtilen hukuka aykırılığın hükmün içeriğinin denetlenmesini gerektirmesi nedeniyle kanun yararına bozma konusu yapılması olanaklı bulunmadığından ve kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinden, Adalet Bakanlığı"nın bu yöndeki kanun yararına bozma talebinin REDDİNE,
2)Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’u yaralama eyleminden kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ... Asliye Ceza Mahkemesinin 27/12/2013 tarihli ve 2010/271 esas, 2013/820 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, sanık hakkında mağdurlar ... ve...’u yaralama eyleminden açılan kamu davalarının 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 73/4. maddesi delaletiyle 5271 sayılı CMK" nin 223/8. maddesi gereğince mağdurlar ... ve ...’ın şikayetleri söz konusu olmadığından ayrı ayrı DÜŞÜRÜLMESİNE; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 14.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.