Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/8316 Esas 2016/4883 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı gerçek kişiler tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Çekişmeli .... köyü, ... mevkiinde bulunan 44 sayılı parsel, yörede 1956 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında belgesizden 18200 m2 yüzölçümü ile tarla niteliğinde gerçek kişi adına tespit edilerek itirazsız kesinleşmiş ve intikalen davacılar adına ½ hisse ile tapuya kaydedilmiştir.
Davacı ... ..., yörede 2006 yılında ilk kez yapılan ve 22.09.2006 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu sırasında bu yerin kısmen orman sınırı içine alındığını ve işlemin kesinleştiğini, bu nedenle davacılar adına olan tapunun tahdidin içinde kalan kısımlarının iptali ile orman olarak Hazine adına tecili isteminde bulunmuştur.
Mahkemece davanın kabulü ile; ... mahallesi 44 parsel sayılı taşınmazın fen bilirkişisinin raporuna ekli krokide yeşile boyalı (D) harfi ile gösterilen alanın 342,78 m2, (E) harfi ile gösterilen alanın 249,19 m2, (F) harfi ile gösterilen alanın 336,33 m2"lik kısmının kesinleşmiş orman sınırları içinde bulunduğu anlaşılmakla her üç kısım yönünden de tapunun iptali ile aynı adaya son parsel numarası verilerek orman vasfı ile ... adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı gerçek kişiler tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen tahdide dayalı açılan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Dava konusu taşınmazın bulunduğu köyde orman kadastrosu ve 2/B çalışmaları yapılmış ve 22.09.2006 tarihinde ilân edilerek kesinleşmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman kadastrosu içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalılardan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve yatırdıkları temyiz harcının istek halinde iadesine 21/04/2016 gününde oy birliği ile karar verildi.