12. Ceza Dairesi 2017/1177 E. , 2018/10504 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 62. maddesinin uygulanmasının hakimin takdirinde olması nedeniyle tebliğnamede 2 nolu bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sanığa verilen adli para cezasının hapis cezasına çevrilmesi gerektiğine, sanık müdafiinin, maddi zararın karşılanmadığı gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmemiş olmasına, sanığın maddi tazminatı hem kuruma hem de katılana ayrı ayrı ödenmesinin beklenemeyeceğine, takdiri indirim nedeninin gerekçesiz olarak uygulanmamasına, ceza miktarına, kusur durumuna, farklı bir kuruldan rapor alınması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 89/1. maddesi tayin edilen temel cezanın, TCK"nın 89/2-b maddesi gereğince yarı oranında arttırılması gerekirken, bir kat artırılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2-TCK"nın 53/6. maddesinde “belirli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet halinde 3 aydan 3 yıla kadar bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınabileceğine karar verilebileceğinin düzenlendiği, bir mesleğin icrasının yasaklanabilmesi için ruhsatnameye bağlı olarak yürütülmesi gerekmekte olup, özel şirket sahibi ve yetkilisi olduğu anlaşılan sanığın, işini yapmasının ruhsatnameye bağlı olarak yürütülen bir meslek olmadığı nazara alınmadan çalışma hürriyetlerini kısıtlayacak şekilde 10 ay süreyle meslek veya sanatın icrasından yasaklanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden,hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2. bendinde yer alan "bir kat artırma yapılarak 600 gün adli para cezası" ibaresinin "yarı oranında arttırılarak 450 gün adli para cezası" şeklinde, 4.bendinde yer alan "600 tam gün” ibaresinin "450 tam gün" şeklinde, aynı bendde yer alan “12.000,00 TL” ibaresinin “9.000,00 TL” şeklinde değiştirilmesi ve hükmün 7.bendinde yer alan TCK"nın 53/6 maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
