13. Ceza Dairesi Esas No: 2015/16722 Karar No: 2016/886 Karar Tarihi: 20.01.2016
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/16722 Esas 2016/886 Karar Sayılı İlamı
13. Ceza Dairesi 2015/16722 E. , 2016/886 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan neticeden 1.600 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibariyle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 305/1. maddesi uyarınca kesin olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin bu suça yönelik talebinin aynı yasanın 317. maddesi gereğince REDDİNE, II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Suça sürürüklenen çocuk hakkında hüküm kurulurken TCK"nın 31/3. maddesi uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezasının 1/3 oranında indirimi neticesinde sonuç cezanın 5 yıl yerine 4 yıl 12 ay olarak belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, III-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Müştekinin 30.10.2014 tarihli beyanı ve aynı tarihli olay yeri inceleme formunda, olay yerinin, ".... deposu" olarak belirtilmiş olması karşısında; suça konu yerin iş yerinden bağımsız ve müştemilat dahilinde olmayan, yalnızca eşyaların muhafaza edilmesi amacına hasredilmiş bir depo olup olmadığının da anlaşılamaması karşısında, bahse konu yerin depo niteliğinde bulunup bulunmadığı tereddüte yer bırakmayacak şekilde tespit edilerek sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması, Kabule göre de; İşyeri dokunulmazlığının ihlal edilmiş olmasına karşın, konut dokunulmazlığının ihlal edildiğinden bahisle TCK"nın 116/1-4. maddesi uyarınca hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.