Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/14900 Esas 2014/2504 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/14900
Karar No: 2014/2504
Karar Tarihi: 27.02.2014

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/14900 Esas 2014/2504 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçuyla ilgili olarak verilen mahkumiyet kararını inceledi. Dosya incelendikten sonra, korunan hukuki yararın velinin aile hukukundan kaynaklanan velayet hakkıyla ilgili olduğu ve temyiz hakkının veli müştekiye ait olduğu belirtildi. Mağdur vekilinin hükmü temyiz etme hakkı olmadığından, temyiz isteği reddedildi. Sanıkların, kanuni temsilcisi bilgisi veya rızası olmadan kaçırdıkları çocuğu yanlarında tutmaları sebebiyle suçu işledikleri sabit görülmesine rağmen, mahkumiyet yerine beraatlerine karar verilmesi kanuna aykırı bulunarak hükümlerin bozulmasına karar verildi. Kararda 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK.nın 317. ve 321. maddeleri uyarınca işlem yapıldığı belirtildi. 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi, temyiz hakkının veli müştekiye ait olduğunu, 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi, dava konusu suçun koruduğu hukuki yararları açıklarken, 321. maddesi ise bozma kararının içeriğini ve uygulanacağı halleri belirtmektedir.

14. Ceza Dairesi 2012/14900 E. , 2014/2504 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Sanıkların atılı suçtan beraatlerine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Dava konusu suçta korunan hukuki yarar, velinin aile hukukundan kaynaklanan veyâlet hakkı ile ilgili bulunup, temyiz hakkının veli müştekiye ait olduğu, mağdur vekilinin ise hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığından temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiziyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıkların beyanları, mağdure anlatımı ve tüm dosya içeriğine göre, suç tarihinde 15 yaş 9 aylık olan mağdure ile sanık ... arasında duygusal ilişki olduğu, mağdure evlenmek amacıyla ailesinin haberi olmaksızın 24.01.2008 günü saat 06:00 sıralarında ..."dan ..."e geldiği ve sanık ... tarafından karşılanarak sanık ..."nın evine gittikleri, bir gece sanıkların yanında kaldığı, mağdurenin babasının şikayeti üzerine soruşturma başladıktan sonra 25.01.2008 günü saat 21:20 sıralarında sanık ... ve mağdurenin emniyete giderek ifade verdikleri anlaşıldığından, sanıkların kanuni temsilcisinin bilgisi veya rızası dışında evi terk eden çocuğu rızasıyla da olsa yanlarında tutup çocuğun ailesini veya yetkili makamları makûl sürede durumdan haberdar etmemek suretiyle atılı suçu işledikleri sabit olduğu halde müsnet suçtan mahkûmiyetleri yerine yazılı gerekçeyle beraatlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.