Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16437 Esas 2018/27341 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/16437
Karar No: 2018/27341
Karar Tarihi: 17.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16437 Esas 2018/27341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalının ödemesi gereken tutarın özelleştirme tarihinden önceki dönemler için davacı tarafından daha önce açılan bir dava ile kesinleştiği, bu nedenle bu dönemler için talepte bulunulamayacağı belirtilerek kesinlik sınırını aşmayan bir miktara ilişkin nihai kararın temyiz edilemeyeceği, bu durumda verilen hükmün ileriye yönelik etkisinin olmadığı sonucuna varıldığı belirtilmiştir. Kararda, temyiz istemi reddedilirken 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366 ve 352. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

22. Hukuk Dairesi 2018/16437 E. , 2018/27341 K.

"İçtihat Metni"

DAVA TÜRÜ : ALACAK
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, davacının ücretinin ve muvazaa olgusunun daha önce açılan davada kesinleştiği ve somut davada davalı ... A.Ş.’nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu, bu durumda özelleştirme tarihinden sonraki dönem uyuşmazlık konusu olmadığından verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyannca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.