Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11018 Esas 2016/4053 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11018
Karar No: 2016/4053
Karar Tarihi: 24.03.2016

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11018 Esas 2016/4053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesinde suçlamaların usul ve yasaya uygunluğu kabul edilmiş, ancak mahkumiyet kararı yine de kısmen bozulmuştur. İlk olarak, sanığın bir araçtan hoparlör hırsızlığı yaptığı suçta hakkaniyet kuralına aykırı bir şekilde en üst hadden ceza verildiği belirtilerek, cezanın alt sınırından bir miktar ayrılması gerektiği ifade edilmiştir. İkinci olarak ise, sanık hakkında TCK'nın 53/1-(c) maddesindeki hak yoksunluğu kapsamında kendi alt soyu üzerindeki yetkilerinin kaldırılması konusunda yanlış bir uygulama yapıldığı, Anayasa Mahkemesi'nin kararına uyulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-(c) maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı
- TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu.

17. Ceza Dairesi 2015/11018 E. , 2016/4053 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın müştekiye ait aracın cam fitilini sökerek içeriden 140,00 TL değerinde iki adet hoparlör hırsızladığı olayda, kastın yoğunluğu gerekçesiyle cezanın alt sınırından bir miktar ayrılmak mümkün ise de, çalınan malın değeri göz önüne alındığında “hakkaniyet” kuralına aykırılık oluşturacak şekilde en üst hadden hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ..."ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.