MAHKEMESİ : İSTANBUL 8. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/09/2014
NUMARASI : 2012/389-2014/355

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi . . . "in raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-
Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Davacı, davalı ile kayden paydaş oldukları 2756 ada 7 parselde bulunan dava konusu 15 nolu bağımsız bölümün davalı tarafından oto cıvata ve oto malzemeleri satışı yapılan yer olarak kullanıldığını, kendisine bir bedel ödenmediğini ileri sürerek 28.07.2010 tarihinden dava tarihine kadar şimdilik 3.000 TL ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazda bulunan işyerini 30.09.2009 tarihinde kapattığını, taşınmazı bir müddet depo olarak kullandığını, sonrasında taşınmazı tamamen boşalttığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ecrimisil istenen dönemlerde dava konusu 15 nolu bağımsız bölümün davalının kullanımında olduğu gerekçesiyle ecrimisil isteminin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, 2756 ada 7 sayılı parselde bulunan dava konusu 15 nolu bağımsız bölümde tarafların 1/2"şer hisse ile paydaş oldukları, anılan bağımsız bölümün davalı tarafından oto cıvata ve oto malzemeleri satışı yapılan yer olarak kullanıldığı iddiası ile davacı tarafından aynı nedenle Şişli (kapatılan) 5. AHM"nin 2008/39 E – 2008/273 K sayılı, 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2009/252 E – 2010/376 K sayılı dosyaları ile dava açıldığı ve davalı aleyhine ecrimisile hükmedildiği, davacının ayrıca 2. SHM"nin 2010/895 E – 2011/808 K sayılı dosyasında da aynı taşınmaz için ecrimisil talebinde bulunduğunu iddia ettiği, ancak eldeki dosyada anılan dosya ile ilgili bir bilginin bulunmadığı, İstanbul 12. SHM"nin 2011/174 D.iş dosyasında alınan 02.03.2012 tarihli bilirkişi raporunda, dava konusu taşınmazın davalı tarafından halen oto cıvata ve oto malzemeleri satışı yapılan yer olarak kullanıldığının belirtildiği, davalının, davaya konu dükkanı 30.09.2009 tarihinde kapattığını belirterek buna ilişkin kayıt sunduğu, davalı tanığının 12.03.2012 tarihli beyanında, davaya konu dükkanın 3-4 yıldır faaliyette olmadığının, ancak içerisinde davalının malları bulunan dükkana gelip gittiğinin belirttiği, 06.06.2013 tarihli keşif sırasında taşınmazın tamamen boş olduğunun belirlendiği, davacı tarafından 28.07.2010 – 17.05.2012 tarihleri arasında talep edilen ecrimisilin 2009/252 E sayılı dosyada belirlenen ecrimisile ÜFE uygulanarak yapıldığı, davalının dava konusu taşınmazın özelliğinde değişiklik olduğunu ve kira bedellerinin düştüğünü savunduğu anlaşılmaktadır.

./..

Hemen belirtilmelidir ki, davacının iddiası, davalının savunması ve tanık beyanları birlikte değerlendirildiğinde davaya konu taşınmazın davalı tarafından hangi tarihte boşaltıldığı açıklığa kavuşturulmuş değildir.
Öte yandan, eldeki davada talep edilen dönem için ecrimisil hesabı, Şişli (Kapatılan) 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2009/252 E – 2010/376 K sayılı dosyasında belirlenen ecrimisile ÜFE uygulanarak yapılmış, ancak davalı tarafın dava konusu taşınmazın niteliği ve özelliğinde değişiklik olduğu ve bu nedenle kira bedellerinin düştüğü yönündeki iddiası üzerinde durulmamıştır.
Hâl böyle olunca, öncelikle taşınmazın davalı tarafından hangi tarihte boşaltıldığının saptanması, davalı dava tarihinden önce taşınmazı boşaltmışsa boşaltma tarihini, değilse dava tarihinin esas alınması ayrıca taşınmazın niteliği ve özelliğinde bir değişiklik yoksa taraflar arasında daha önce görülen kesinleşen davada belirlenen ecrimisile ÜFE uygulanarak sonraki dönem için hesaplanacak ecrimisile hükmedilmesi, eğer taşınmazın niteliği ve özelliğinde bir değişiklik var ise son durum dikkate alınarak yeniden ecrimisil belirlemesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davalının temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.