Esas No: 2021/17959
Karar No: 2022/14343
Karar Tarihi: 24.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17959 Esas 2022/14343 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık müdafiinin temyiz istemi, herhangi bir sebep göstermediği gerekçesiyle reddedildi. Sanığın konut dokunulmazlığı ihlali suçuna yönelik temyiz istemi, kanun maddeleri gereği arttırılmayan cezaların temyize açık olmadığı gerekçesiyle reddedildi. Nitelikli hırsızlık suçu nedeniyle verilen hüküm ise, sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozuldu ve dosya yeniden Asliye Ceza Mahkemesi'ne gönderildi. 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 298, 301, 302/2, 304/2-a maddeleri gereğince karar verildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge adliye mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesi neticesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294. maddesinde düzenlenen, ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.'' şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanık müdafiinin dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesi neticesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığın ilk celse savunmasının alındığı sırada müdafiinin huzurda bulunduğu, fakat sanık hakkında hükmün açıklandığı son celse zorunlu müdafii hazır bulunmaksızın sanığın tekrar ek savunması alınıp yargılamaya devam edilerek ve sanığa son sözü sorulmayarak aynı Kanun’un 188/1, 289/1-e-h ve 216/3. maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 1. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 24/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
