Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 22/1-3, 89/2-b,e, 62, 52/1-2, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur hakkında alınan 15.12.2014 tarihli ...Adli Tıp Şube Müdürlüğü raporda; mağdurun yaşamını tehlikeye sokacak, hayat fonksiyonlarına 6. derece etkileyecek nitelikte kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmasının yanında, organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesine sebebiyet verecek şekilde yaralanıp yaralanmadığının, olay tarihinden itibaren en az 18 ay sonra yapılacak muayene sonucunda tespit edileceğinin belirtilmesine rağmen, mağdurda meydana gelen yaralanmanın organlarından birinin işlevinin zayıflamasına ya da yitirilmesine sebebiyet verip vermediğine ilişkin rapor alınmadan hüküm kurulması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın emanet olarak aldığı motorsiklet ile tanık ...’nin beyanına göre arkasında bir yolcu daha var olacak şekilde ... Caddesi üzerinde ... Devlet Hastahanesi istikametinden ... çarşı merkezine doğru, yine tanık ..."nin beyanına göre yaklaşık 80-90 km kadar bir hızla yolda zikzaklar çizerek ve geriye doğru bakarak seyir halinde iken dengesini kaybederek yol kenarında direğin yanında dikilmekte olan mağdur çocuğa çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğinin ve motorsikleti kaza yapabilecek tehlikede sürmüş olmasına rağmen bu tehlikeli hali sonlandırmayarak mağdurun yaralanmasına sebebiyet verdiği eyleminde bilinçli taksirle haraket ettiği iddiasıyla açılan dava kapsamında,
Sanığın savunmasında yaklaşık 30-40 km. süratle seyir etmekteyken önüne çıkan arabaya çarpmamak için direksiyonunu sağ tarafa çevirdiği şeklinde beyanda bulunduğu olayda,
Mahkemece sanığın A2 sınıfı sürücü belgesine sahip olmadığı, direksiyon hakimiyetini kaybederek yol kenarında bulunan mağdura çarpmasıyla meydana gelen sonucu istemediği halde bilinçli taksirle hareket etmekle sonucun oluştuğu, bu şekli ile gerekli dikkat ve özeni sarf etmediği, ehil olmadığı ve ehliyetsiz bulunduğu şekilde motoru sevk ve idareye çalıştığı gerekçeleriyle bilinçli taksir hükümleri uygulanmış ise de;
Mahkemece keşif üzerine aldırılan 12.04.2014 tarihli trafik bilirkişi raporunda olay yerindeki hız sınırının 50 km/saat olduğunun belirlendiği, tüm dosya kapsamından, sanığın aşırı süratli bir şekilde araç kullandığına dair yeterli delil bulunmadığı, sanığın tehlikeli biçimde araç kullandığına dair beyanda bulunan tanığın da mağdurun dedesi olması karşısında, beyanlarının samimi ve tarafsız olduğunun kuşkulu olması ve sanığın münhasıran sürücü belgesiz araç kullanmasında bilinçli taksir koşulları bulunmadığı hususları değerlendirildiğinde sanık hakkında hükmolunan cezada koşulları oluşmayan bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA; 07.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.