Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3537 Esas 2020/2151 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından:Düşme
2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan: Mahkumiyet

I-2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından verilen düşme kararına yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, 5237 sayılı TCK"nin 7. ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunu"nun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa "yüklenen 2003 ve 2004 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak" suçlarının yasada gerektirdiği cezalarının türü ve üst sınırları itibariyle tabi olduğu, suç tarihleri itibariyle yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihlerinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden kamu davasının 765 sayılı TCK"nin 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri uyarınca düşürülmesi yerine, suç tarihlerinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nin 66 . maddesi uyarınca düşürülmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan "TCK"nin 66." yazılı bölümün çıkartılarak yerine "765 sayılı TCK"nin 102/4, 104/2" ibareleri eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura kullanmak” suçunun, 213 sayılı VUK"nin 359/b-1. maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre, tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
05.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.