2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/10388 Karar No: 2020/4789 Karar Tarihi: 01.06.2020
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/10388 Esas 2020/4789 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı, tebligat işlemlerinde yapılan hatalar nedeniyle bozulmuştur. Sanığın 20.06.2017 tarihinde öldüğü tespit edilmiş ve ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilip verilmeyeceğinin yerel mahkemece değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, 23/1-8 maddelerine ve TCK'nın 64/1, CMK'nın 223/8 maddelerine atıfta bulunulmuştur. Tebligat işlemlerinde dikkatli olmanın önemi vurgulanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2020/10388 E. , 2020/4789 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın yokluğunda verilen hükmün tebliği gerektiği halde, hükmün doğrudan adres kayıt sistemindeki adresinde, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre yapılan 21.01.2016 tarihli karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında, sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede; UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanığın karar tarihinden sonra, 20.06.2017 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, TCK’nın 64/1 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilip verilmeyeceğinin yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.