15. Ceza Dairesi 2017/35161 E. , 2018/1281 K.
"İçtihat Metni"
Güveni kötüye kullanmak suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/2, 62, 50/1-a ve 52/1-2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 3.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair İzmir 27. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.02.2017 tarihli ve 2016/142 esas, 2017/74 sayılı sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10.10.2017 gün ve 94660652-105-35-5399-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.10.2017 gün ve 2017/57850 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın kiraladığı aracı zamanında ilgili firma yetkilisine teslim etmediği gibi, araçla kaza yapması sonrası aracın kendisinin olduğunu ve satacağını beyanla tamir için bıraktıktan sonra araç sahibi tarafından tesadüfen görülerek aracın sahibince alınması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 155/1. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında aynı kanunun 155/2. maddesi tatbik edilerek yazılı şekilde fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir. Bu bilgiler doğrultusunda, somut olayın değerlendirilmesi gerekirse; sanığın, katılandan kiraladığı aracın kaza sonucunda hasar görmesi üzerine, aracı kaportacıya bıraktığı, aksi ispatlanamayan savunmasına göre, katılana da bu konuda bilgi verdiği, katılanın da aracı sanayiden aldığı, sanığın devir olgusunu inkâr etmeyip, elinde olmayan sebeplerle aracı iade etmediği anlaşıldığından, güveni kötüye kullanma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı dikkate alınarak, atılı suçtan beraatı yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi ile mahkemenin kabulü doğrultusunda, kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK’nın 53/4. maddesi uyarınca, birinci fıkrada düzenlenen haklardan yoksunluğa hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi hususlarında da kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
