Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10732 Esas 2016/4046 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yakınanın evine açık olan balkon kapısından, balkona şahsi çeviklik sureti ile çıkılarak girildiği ve evden suç tarihine göre pek hafif değerdeki bir kısım eşyaların çalındığı, aynı gece benzer yöntemle girilen bir hırsızlık olayında sanık ..."ın suç üstü olarak yakalandığı, adı geçenin yakın yerde bulunan yakınanın evine de kendisinin girdiğini her aşamada kabul edip ,balkona tırmanmasına aralarında sanık ..."ın da bulunduğu iki arkadaşının yardım ettiğini söylediği olayda;
1-Sanık ..."ın tüm beyanlarında üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğinin anlaşılması karşısında sanık ..."ın suç atma niteliğindeki anlatımları dışında, sanığın hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden ve sanığın üzerine atılı suçu işlediğini gösteren deliller ortaya konmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve Uygulamaya göre de;
a-Sanıklardan Gökhan"ın sabıkasız olduğu buna göre de; 765 sayılı Yasa"nın 522. maddesinin sanık lehine olarak değerlendirilmesinin mümkün olduğu halde lehe Yasa değerlendirmesi sırasında sanığın eyleminin 493/1-son kapsamında olduğu belirtilip 522. madde yönünden bir değerlendirme yapılmaması,
b-Sanık ..."ın aynı gece iki kişinin yardımıyla girdiği bir hırsızlık olayında yakalanıp bu olayı da aynı yöntemle gerçekleştirdiğini söylediği ve giriş yöntemine göre de birden fazla kişi bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı Yasa"nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması ile ... hakkındaki kabule göre de adı geçen hakkında da 5237 sayılı Yasa"nın 116/2-4 ve 119/1-c maddelerinden hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
c- 765 sayılı TCY"nin 493/1, 522 maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY"nin aynı suça uyan 142/1-b 53; 116/1, 119/1-c ,53. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından anılan Yasa"nın 7/2, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddeleri ışığında lehe Yasa"nın; her iki yasaya göre ulaşılacak sonuç cezalar açıkça gösterildikten sonra belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
d-Sanıklar müdafilerinin, lehe hükümlerin uygulanmasını talep ettikleri ve bu talebin 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesini de kapsadığı düşünülüp anılan madde yönünden bir değerlendirme yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
e-Sanık ..."ın sabıkasız olduğu gözönüne alındığında suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre; hükümden sonra yürürlüğe giren vaki değişiklikler karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi gereğince sanık ..."ın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 22.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.