MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki ... katkı payı anlaşması davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün davalı TEİAŞ vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekilleri Av. ... ve ... ile davalı vekili Av. ...."in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -

Davacı vekili, müvekkilinin ...Enerjisi Santralini işlettiğini, ... Dayalı Üretim Tesisi Kurmak Üzere Yapılan Başvurulara İlişkin Yarıma Yönetmeliği (Yönetmelik) hükümleri doğrultusunda yapılan yarışma sonucunda ürettiği her bir kWH için davalı idareye 2,90 Kuruş ödemeyi taahhüt ederek "Antakya-2 İskenderun-2 Elektrik İletim Hattı"ndan sisteme bağlantı hakkı kazandığını, yönetmelik hükümlerine göre davalı idare ile 06.02.2012 tarihli Rüzgar Enersisi (RES) Katkı Payı Anlaşması imzalandığını, daha sonra 53 MW olan kurulu gücün 57 MW"a çıkartıldığını ve sözleşmenin tadil edilerek aynı şartlarla 12.08.2015 tarihli ... Katkı Payı Anlaşmasının 3. maddesinde ve Yönetmeliğin 9. maddesinde belirtilen esaslara göre hesaplanan katkı payının davalı tarafından müvekkili şirkete faturalanacağını, davalının sözleşme ve Yönetmelik hükümlerine aykırı olarak RES Katkı Payı hesaplayıp davaya konu faturayı düzenlediğini ve bu hesaplamasını Teklif Mektubundaki müvekkilin ifadesine dayandırdığını, müvekkilinin imzalanacak sözleşme hükümleri doğrultusunda güncelleme yapılacağını bilerek teklifini sunduğunu, davalının anlaşmaya ve Yönetmeliğe aykırı bir yorum ve yöntemle hesapladığı bedel üzerinden düzenlediği faturaya itiraz ettiğini ve iade faturasını davalıya gönderdiğini ileri sürerek, 26.01.2016 tarihli 7.389.181,81 TL faturanın 1.964.695,58 TL"lik kısmı için müvekkilinin borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu faturanın idari sözleşme niteliğinde olduğu açık olan ... Katkı Payı Anlaşması"nın ilgili hükümleri uyarınca tesis edilmesi nedeniyle idari yargının görevli olduğunu, Yönetmelik çerçevesinde yarışmaya katılan ve kazanan şirketlerle müvekkili arasında imzalanan RES Katkı Payı Anlaşması gereğince Yönetmelik ve ekleri olan Taahhütname, Teklif Mektubu Formu ile Anlaşma hükümlerinin birlikte değerlendirilmesi sonucunda RES Katkı Payı faturasının hesaplandığını, davacı şirket tarafından teklif verilmesi sırasında imzalanarak sunulan yönetmelik eki Teklif Mektubu Formu"nda yer alan taahhüt doğrultusunda, verilen teklif fiyatının teklif tarihinden itibaren güncellenerek ve fatura bedellerinin yalnızca Anlaşma ve Yönetmeliğin 9. maddesi dikkate alınarak değil Yönetmelik ekinde yer alan Teklif Mektubunda yer alan hususlar dikkate alınarak hesaplandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, her iki tarafın da anonim şirket statüsünde ve özel hukuk tüzel kişisi olduğu bu nedenle görevli yargı yolunun adli yargı yolu olduğu taraflar arasında düzenlenen RES Katkı Payı Anlaşması"nın 3. maddesi ile davacı tarafın ödemesi gereken RES katkı payı tutarının nasıl hesaplanacağını açık bir şekilde düzenlendiği, bu ilke çerçevesinde sözleşmeyle belirlenen hesap metodunun uygulanması sonucunda davacının 2015 yılı için ödemesi gereken katkı payının KDV dahil 5.424.486,23 TL olarak hesaplandığı, sözleşmenin imzalanmasından sonra davacı yanca sözleşme öncesinde bildirilen hesap metodunun taraflar açısından bağlayıcılığı kalmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından, taraflar arasında düzenlenen sözleşmede kWH başına katkı payının teklifte olduğu gibi 2,90 Kuruş olarak belirlendiği, her ikisi de tacir olan tarafların serbest iradeleriyle imzalamış oldukları anlaşma hükümleri ile bağlı oldukları, sözleşme hükmünin sarih olup, herhangi bir şekilde yoruma ihtiyaç gerektirmediği gerekçesiyle, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davalı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya duruşmalı olarak incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, Dairemizdeki duruşmada vekille temsil olunan davacı yararına takdir olunan 2.540,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, kesin olarak 17.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.