Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/11 Esas 2015/1704 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/11
Karar No: 2015/1704
Karar Tarihi: 23.02.2015

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/11 Esas 2015/1704 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, bir kira alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece itirazın kısmen iptaline karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz konusu alacak hüküm tarihinde 1820 TL'nin altında bulunduğundan hükmün kesin olması nedeniyle davacının temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK'ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK'nın 428. maddesi uyarınca hükmün onanması, ve 6100 sayılı HMK'ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK'nın 427. maddesi ve 5236 sayılı kanunun 19. maddesi ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa eklenen Ek madde 4 uyarınca yeniden değerleme oranına göre ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 02.03.2005 tarihli ilamı uyarınca temyiz konusu alacak hüküm tarihinde 1820 TL'nin altında bulunduğundan hükmün kesin olması nedeniyle davacının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

6. Hukuk Dairesi 2015/11 E. , 2015/1704 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) 45. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2013
NUMARASI : 2011/118-2013/139

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı itirazın iptali davasına dair karar, davalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece itirazın kısmen iptaline karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz eden davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının faize ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Davacı 20.000 USD asıl alacak ve 495 USD faiz alacağı yönünden itirazın iptaline karar verilmesini istemiş, mahkemece sadece 495 USD (745 TL) faiz alacağı yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Davada kabul edilen miktar 20.000 USD olup (20495-20.000=495 USD (karşılığı 745 TL), 1.820 TL"den azdır. Temyiz konusu alacak hüküm tarihinde 1820 TL"nin altında bulunduğundan hükmün kesin olması nedeniyle davacının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün ONANMASINA, yukarıda 2. bentte yazılı nedenlerle 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 21.07.2004 tarih, 5219 sayılı kanunla değişik 427.maddesi ve 5236 sayılı kanunun 19.maddesi ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa eklenen Ek madde 4 uyarınca yeniden değerleme oranına göre ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 02.03.2005 tarih ve 9-82 esas ve 126 karar sayılı ilamı uyarınca temyiz konusu alacak hüküm tarihinde 1820 TL. "nin altında bulunduğundan hükmün kesin olması nedeniyle davacının temyiz isteminin REDDİNE, onanan kısım için aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.