Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/4366 Esas 2016/20428 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanığın aşamalarda psikolojik rahatsızlığı olduğunu belirtmesi ve mağdur annesinin de aynı doğrultuda beyanda bulunması karşısında, suç tarihinde sanığın 5237 sayılı TCK’nin 32. maddesi uyarınca işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışları yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı konusunda Adli Tıp Kurumundan veya Ruh Sağlığı ve Akıl Hastalıkları Hastanesinden rapor alınmadan (eğer cezai ehliyeti yoksa CMK 150/2 maddesince zorunlu müdafii atanarak) karar verilmesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.03.2011 tarih, 2009/805 Esas - 2011/114 Karar sayılı mahkumiyet kararının suç tarihinden sonra 27.02.2014 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilen sanık hakkında TCK"nin 58/3. maddesi gereğince seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilerek verilen hapis cezasının TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
3) Tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine de karar verilmesi gerekirken, mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinine hükmolunmamak suretiyle 5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesine muhalefet edilmesi,
4) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. Maddesindeki hükümlerin

iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.































.