MAHKEMESİ : İSTANBUL 10. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/12/2014
NUMARASI : 2011/339-2014/591

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar taraf vekillerince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi . . . raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;


-KARAR-

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu kat irtifakı kurulu 941 ada 164 parsel sayılı taşınmazda bulunan "otopark" niteliğindeki 5, 6, 7, 8, 9, 10 ve 12 numaralı bağımsız bölümlerde davacıların dava dışı kişilerle paylı mülkiyet üzere malik iken farklı tarihlerde paylarını davalı şirkete satıp devrettikleri, aynı zamanda taşınmaz üzerinde inşa edilen otoparkın arsa karşılığı yüklenicisi olan davalı ile 01.05.2001 tarihinde yaptıkları kira sözleşmesinin 01.05.2006 tarihi itibariyle sona erdiği, davacıların 01.05.2006 tarihinden hisselerini devrettikleri tarihlere kadar geçen sürede taşınmazın ve üzerindeki otoparkın tamamını davalının kullandığını, kendilerinin kullanmalarına engel olunduğu gibi elde edilen gelirden de pay verilmediğini ileri sürerek ecrimisil isteğiyle eldeki davayı açtıkları anlaşılmaktadır.
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme sonucunda, çekişme konusu taşınmazların davalı tarafça kiraya verilmek suretiyle kullanıldığı, giriş ve çıkışlarda bariyerler bulunan taşınmazdan davacıların yararlanamadıkları saptanmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalının temyiz itirazları yerinde olmadığından reddine.
Davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davalı ile dava dışı Şişli Belediye Başkanlığı arasında düzenlenen 13.6.1996 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesinin 13. maddesi gereğince inşaatın bitiminden sonra tüm

./..

otoparkın 5 yıl müddetle müteahhit firma olan davalı şirket tarafından işletileceği, arsa malikine ait otopark katları müteahhit firma adına işletmeye verildiği tarihte geçerli tarifeye göre tüm araç sayısı gelirinin %30"luk payının Belediyeye aylık olarak ödeneceği kararlaştırılmış ise de, davalı tarafından işletme ruhsatının alındığı 21.2.2001 tarihinden itibaren 5 yıllık sürenin 21.2.2006 tarihinde sona erdiği, eldeki davada ise 01.05.2006 tarihinden itibaren ecrimisil istendiği hususları gözetilerek %30 kesinti yapılmasının geçerli bir nedeni bulunmamaktadır.
Öte yandan; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 107. maddesi “ (1) Davanın açıldığı tarihte alacağın miktarını yahut değerini tam ve kesin olarak belirleyebilmesinin kendisinden beklenemeyeceği veya bunun imkânsız olduğu hâllerde, alacaklı, hukuki ilişkiyi ve asgari bir miktar ya da değeri belirtmek suretiyle belirsiz alacak davası açabilir.
(2) Karşı tarafın verdiği bilgi veya tahkikat sonucu alacağın miktarı veya değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesinin mümkün olduğu anda davacı, iddianın genişletilmesi yasağına tabi olmaksızın davanın başında belirtmiş olduğu talebini artırabilir.” düzenlemesini içermektedir. Buna göre, ecrimisil davalarının belirsiz alacak davası niteliğinde olduğu, harcı tamamlanmak suretiyle yargılama sırasında talebin artırılabileceği ve buna karşı da zamanaşımı savunmasında bulunulamayacağı açıktır.
Ne var ki, mahkemece, 20.11.2012 tarihli ıslah dilekçesine karşı davalı tarafın zamanaşımı savunması dikkate alınarak ecrimisilin hüküm altına alındığı görülmektedir.
Hâl böyle olunca; %30 kesinti yapılmaksızın ve ıslahla artırılan ecrimisil miktarı da dikkate alınarak hüküm kurulması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacılar vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 23.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.