1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı kurumun tüm temyiz itirazlarının, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının sigorta başlangıcının 15.03.1979 tarihi ile 20.04.1982 – 11.05.1983 tarihleri arasında da 1479 sayılı Kanuna tabi zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tesbitini ve yaşlılık aylığına hak kazandığına karar verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabul edilerek davacının sigorta başlangıcının 01.12.1980 olduğunun tesbiti ile toplam hizmetinin 24 yıl 9 ay (8910 gün) olduğunun tesbitine sair taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Davacının bakkallık faaliyetinden dolayı 16.03.1979 – 21.11.1980 tarihleri arasında, inşaat malzemeleri satıcılığından 11.05.1983 – 31.12.1998 tarihleri arasında vergide,  15.03.1979 – 10.04.1996 tarihleri arasında meslek odası kaydı ve şirket ortaklığından 18.03.1997 devamı şeklinde Ticaret odası kaydının Bağ-Kur’a 30.04.1980 tarihinde kayıt ve tescilinin yapıldığı “30.04.1980 tarihinden 06.10.2004 tarihine kadar prim ödemelerinin bulunduğu 1992 affından faydalandığı,  25.11.1980 – 26.07.1982 tarihleri arasındaki Askerlik Borçlanmasını 02.06.2003 tarihinde ödediği, kurumca sigortalılığı Askerlik süresi ile çakıştığı için borçlanılan 600 günlük Askerlik süresinden 95 günün kabul edildiği 505 günün geçersiz sayıldığı, 06.10.2004 tarihinde yaşlılık aylığı talebinde bulunduğu, 22.10.2004 tarihli hizmet cetvelinden 23 yıl, 5 ay 10 gün hizmeti olduğu, 20.04.1982 – 11.05.1983 tarihleri arasında vergi kaydı olmaması sebebiyle sigortalılığının durdurulduğu 11.05.1983 tarihinde de yeniden sigortalılığının başlatıldığı talep tarihinde Askerlik dahil hizmetinin 8510 günü  olduğu görülmektedir.
Mahkemece prim ödemelerinin olduğu süreler nazara alınarak, Askerlik süresi dahil, hizmeti 9000 günü doldurmadığından tahsis talebinin reddine karar verilmiş ise de 1479 sayılı yasanın 25.05.2002 tarih ve 4759 sayılı yasa ile değişik geçici 10. maddesi nazara alınarak davacının kısmi aylık bağlama şartlarının oluşup oluşmadığı tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması usule ve Yasa’ya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün Yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 20.10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.