Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/1-2, 53/1-3, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet

Görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Duruşmanın 17.03.2014 tarihli oturumunda katılan ... vekili olarak hazır bulunan Avukat ..."ya Dairemizin 28.03.2018 tarihli tevdi kararı uyarınca yapılan tebliğe rağmen adı geçen avukat tarafından katılanı temsile yetkili olduğuna dair vekaletname ve baro görevlendirme yazısı sunulmadığı gibi temyiz dilekçesi de ibraz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede:
Sanık ..."ın, ...Metro İstasyonundaki merdivenleri kullanarak dışarı çıkış yapmakta olan mağdur ..."a yaklaşıp, kamera fonksiyonunu açık halde bıraktığı cep telefonunun çekim yönünü, mağdurun etek altına odaklayarak, onun bilgisi ve rızası dışında, erojen bölgelerinin görüntülerini kaydetmesi biçiminde sübut bulan eylemi nedeniyle görüntü veya seslerin kayda alınması suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan dolayı suç tarihinde yürürlükte bulunan 6352 sayılı Kanunun 81. maddesi ile yapılan değişiklikten önceki TCK"nın 134/1-2. madde, fıkra ve cümlesi uyarınca üst hadden 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiş; Anayasa Mahkemesinin TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, sübuta, ceza miktarına, takdiri indirim maddesinin uygulanmamasına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına, hükmedilen hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmemesine, erteleme hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kovuşturma evresinde düzenlenen 21.03.2013 tarihli bilirkişi raporuna göre; suçun icra hareketlerinde doğrudan kullanıldığına dair dosyada herhangi bir delil bulunmayan, bizatihi üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması ya da alım ve satımı suç teşkil etmeyen 1 adet ... marka cep telefonu ile 1 adet flash belleğin sahibi sanığa iadesi yerine TCK"nın 54/1. madde ve fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 7. paragrafındaki, “Adli Emanetin 2011/3897 sırasında kayıtlı suçta kullanılan mühürlü delil poşeti içinde 2 adet cep telefonu ve bir adet flash belleğin TCK"nın 54. maddesi gereğince MÜSADERESİNE,” ibarelerinin hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerlerine, “Kovuşturma evresinde düzenlenen 21.03.2013 tarihli bilirkişi raporuna göre; adli emanetin 2011/3897 sırasında kayıtlı olan mühürlü delil poşeti içerisindeki eşyalardan; suçta kullanıldığı anlaşılan ve sanıktan ele geçirilen 1 adet... marka cep telefonunun TCK"nın 54/1. madde ve fıkrası gereğince müsaderesine, suçun icra hareketlerinde doğrudan kullanıldığına dair dosyada herhangi bir delil bulunmayan, bizatihi üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması ya da alım ve satımı suç teşkil etmeyen ve sanıktan ele geçirilen 1 adet Nokıa 6630 marka cep telefonu ile 1 adet flash belleğin sahibi sanığa iadesine,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.