18. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10330 Karar No: 2020/6941 Karar Tarihi: 10.06.2020
Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/10330 Esas 2020/6941 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hapishanede bulunduğu sırada müştekiler hakkında hakaret içeren bir dilekçe yazarak Cezaevi İdaresi'ne vermiştir. Sanığın diğer bir dosyasında benzer şekilde hakaret suçu işlediği için bu suçların birleştirilerek bir ceza verilmesi gerekirken iki ayrı mahkeme tarafından ayrı ayrı cezalar verilmesi sonucu fazla ceza tayin edilmiştir. Bu nedenle temyiz başvurusu yerinde görülerek hükümün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK’nın 125/3-a maddesi (hakaret) ve 43/2. maddesi uyarınca ceza artırımıdır.
18. Ceza Dairesi 2019/10330 E. , 2020/6941 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hakaret HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Olay tarihinde Metris R Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü olarak bulunan sanığın Elazığ Ağır Ceza Mahkemesi"ne gönderilmek üzere 20/05/2013 tarihinde yazdığı dilekçesinde, müştekisi olduğu başka bir dosyada şüpheli Ahmet Özcan hakkında kasten yaralama suçundan ek kovuşturmaya yer olmadığı kararını veren Malatya Cumhuriyet Savcısı’na ve ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı sanığın yaptığı itirazı reddeden Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesi üyelerine yönelik hakaret içeren dilekçe yazarak Cezaevi İdaresi"ne vermesinde, sanığın hakaret eylemlerini, aynı olay ve zaman dilimi içerisinde, aynı suç işleme kararı kapsamında, 20/05/2013 tarihli dilekçeyle mağdurları hedef alarak gerçekleştirmesi nedeniyle, aralarındaki hukuki ve fiili irtibat nedeniyle Malatya 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/508 Esas 2015/228 Karar sayılı dosyası ile Elazığ 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/247 Esas ve 2014/87 Karar sayılı iş bu dosyası birleştirilerek, sanık hakkında TCK’nın 125/3-a maddesi uyarınca tek mahkumiyet hükmü kurulup, aynı Kanun"un 43/2. maddesi uyarınca cezasının artırılması gerektiği gözetilmeden, farklı mahkemelerde iki ayrı hüküm kurularak fazla ceza tayin edilmesi, Kanuna aykırı, sanık ...’nin temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.