Konut dokunulmazlığını bozma - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/6771 Esas 2020/4781 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6771
Karar No: 2020/4781
Karar Tarihi: 01.06.2020

Konut dokunulmazlığını bozma - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/6771 Esas 2020/4781 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, önceki suçlardan verilen erteli hapis cezasına rağmen, yeni bir suç işleyen sanık hakkında bir değerlendirme yapmadan, erteli hapis cezasının infazına karar verilmesinin yanlış olduğu sonucuna varmıştır. Gerekçeye ve hüküm kısmına bir yanlışlığın eklenmesi nedeniyle, sanığın haklarına zarar verilmiştir. Kanun maddelerine gelince, hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının olmaması nedeniyle, hapis cezasının aynen infaz edilmeye karar verilmiştir. Ancak, mahkeme kararlarının infazı konusunda bazı duraksamalar olabileceği için, bu kararların itiraza tabi olduğu belirtilmiştir. 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesi uyarınca, kanun yolunda ve merciinde yanlışlık olması, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacaktır. Kanunlar: TCK'nın 51/7 maddesi, CMK'nın 231/11 maddesi ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ve 101/3 maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2020/6771 E. , 2020/4781 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlü ... hakkında (kapatılan) Gaziantep 7. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 26.03.2013 tarihli ve 2013/104 E., 2013/263 K. sayılı kararıyla sanığın müşteki ...’ya yönelik konut dokunulmazlığını bozma, müştekiler ... ve ...’ya yönelik kasten yaralama suçlarından verilen erteli hapis cezalarının 19.04.2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra, denetim süresinde 15.08.2013 tarihinde işlediği kasten yaralama suçundan dolayı Gaziantep 20. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/511 E, 2014/458 K. sayılı dosyasından yapılan ihbar üzerine, TCK"nın 51/7. maddesi gereğince erteli hapis cezasının aynen infazına karar verilip verilmeyeceğine yönelik bir değerlendirme yapılması gerekirken; daha önceden aynı konuda yargılama yapılıp erteli mahkumiyet kararı verildiği unutularak, temyize konu suçlar yönünden daha önceden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmediği halde gerekçede ve hüküm kısmında CMK’nın 231/11 hükmü uyarınca geri bırakılan hükümlerin açıklanmasına karar verilmiş, sanık da söz konusu kararı temyiz etmiş ise de; hapis cezasının kısmen ya da tamamen aynen infaz edilip edilemeyeceğine dair kararların da infaza ilişkin olması nedeniyle temyizi olanaklı bulunmayıp, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98. maddesi uyarınca mahkumiyet hükmünün yorumunda veya çektirilecek cezanın hesabında duraksama olması nedeniyle bu kararların, aynı Kanun"un 101/3. maddesi gereğince itiraz yasa yoluna tabi olduğundan, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün 27/07/2015 tarihli dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın mahalline İADE edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 01/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.