7. Ceza Dairesi Esas No: 2018/4010 Karar No: 2021/1541 Karar Tarihi: 08.02.2021
5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4010 Esas 2021/1541 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan yargılanan sanık hakkında verilen nakil aracının iadesine ilişkin kararı onamıştır. Ancak, sanık müdafiinin temyiz istemi üzerine yapılan incelemede, 7242 sayılı Yasa ile yapılan düzenlemelerin sanık lehine hükümler içerdiği ve ilgili yasal koşulların saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle mahkeme, takdiri indirim uygulanırken TCK'nın 62/1. maddesi yerine 62/2. maddesi yazılması suretiyle yapılan muhalefet ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğunu belirterek kararı bozmuştur. Kararda, 5607 sayılı Yasa'nın 13/1 ve 5237 sayılı TCK'nın 54. maddelerine göre nakil aracının iadesine ilişkin hükümler açıklanmıştır. Ayrıca, 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" düzenlemesi, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası açıklanmıştır.
7. Ceza Dairesi 2018/4010 E. , 2021/1541 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, nakil aracının iadesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I) Nakil aracının iadesine ilişkin hükmün incelenmesinde; Suçta kullanılan nakil vasıtasının üçüncü kişiye ait oluşu dikkate alınarak 5607 sayılı Yasanın 13/1 ve 5237 sayılı TCK"nun 54. maddelerine göre aracın iadesine ilişkin yerel mahkeme kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan iade kararının ONANMASINA, II) Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde ise; Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, Kabule göre ise; 1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. maddesi yerine 62/2. maddesi yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi, 2. 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.