Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/3307 Esas 2018/1250 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 158/1-f, 62/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü katılanı arayan kişinin, kendisini Terörle Mücadele Şubesinde görevli komiser ... olarak tanıtıp, terör örgütü ile bağlantısı bulunan ... isimli kişinin banka hesaplarından internet aracılığıyla para çektiğini tespit ettiklerini, bu şahsı yakalayabilmek için ... adına İş bankasına havale yapması gerektiğini söylemesi üzerine, katılanın 6000 TL parayı sanık ... adına havale ettiği ve sanığın aynı gün parayı bankadan çektiğinin iddia edildiği somut olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin, sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1- Banka hesabının ödeme aracı olarak kullanıldığı olayda, eylemin suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile eklenen TCK"nın 158/1-l maddesine göre lehe olan aynı kanunun 157/1. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek TCK"nın 158/1-f maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.