Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2007/22318 Esas 2008/16145 Karar Sayılı İlamı

Davacı, ölüm aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar  vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki delillere,toplanan belgelere ve hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine karar  gerekmiştir.
2-Dava, sigortalı A.S.’in  29.07.1991 tarihinde iş kazası sonucu ölümü nedeniyle davacı anne D. S."e işkazası sigorta kolundan ölüm geliri bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmişsede varılan sonuç doğru değildir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, sigortalının bekar olarak 29.07.1991 tarihinde iş kazası sonucu ölümünden sonra davacının S.G.K."na müracaat ederek ölüm aylığı talebinde bulunduğu,  Kurumca yapılan tahkikat sonucunda davacının sigortalı çocuk A.in  desteğini almadığı geçimine katkısının bulunmadığı  tesbit olunarak ölüm geliri bağlanması talebinin reddedildiği anlaşılmaktadır. 
Sigortalının ölüm tarihinde yürürlükte bulunan  506 sayılı  Yasa"nın 24. maddesinde " geçimi  sigortalı tarafından sağlandığı  belgelenen "  ibareleri 29.7.2003  tarihli 06.08.2003 tarihinde yürürlüğe giren  4958 sayılı Yasa"nın  35. maddesi ile değiştirilerek " sosyal güvenlik kuruluşlarına tabi  çalışmayan veya 2022 sayılı yasaya göre  bağlanan  aylık hariç olmak üzere  bunlardan her  ne ad altında  olursa olsun  gelir veya aylık  almayan "  ibareleri  getirilmiştir.  Bu tür yasaların yürürlüğe girmeleri ile birlikte  derhal tesirini husule getireceği  tartışmasızdır. Bu gibi durumlarda kanunların geriye  yürümesi değil ani etkisi söz konusudur. H.G.K."nun 06.04.2005 tarihli, 2005-10-183 Esas, 2005-241 Karar nolu kararıda bu yöndedir.
Mahkemece yapılan araştırmadan davacının herhangi bir sosyal güvenlik yasasına tabi çalışmadığı veya 2022 sayılı Yasa"ya göre bağlanan aylık hariç olmak üzere bunlardan her ne ad altında olursa olsun gelir ve aylık almadığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca davacı yararına olduğu anlaşılan 4958 sayılı Yasa ile değişik 506 sayılı Yasa"nın 24. maddesi gereğince davacının ölüm geliri bağlanma hakkını kazandığı, bu hakkı doğuran olayın anılan yasa değişikliği olduğu dikkate alınarak, değişikliği takip eden aybaşı olan 01.09.2003 tarihi itibariyle davacı ölüm gelirine hak kazandığı kabul edilmelidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,davacının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.10.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.