Özet:

Bu karar, bir alacak davasına ilişkin olup mahkeme, özellikle kesinlik sınırına ilişkin olarak önemli bir hüküm vermiştir. Dosya içeriğine göre, davacının daha önce açılan davada ücreti ve muvazaa olgusu kesinleştiği için somut davada özelleştirme tarihinden önceki döneme ilişkin talepleri kabul edilirken, özelleştirme tarihinden sonraki dönem uyuşmazlık konusu yapılmamıştır. Bu nedenle, hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar temyiz kesinlik sınırını aşmayacak şekilde kalmıştır. Mahkeme, davalının temyiz istemini reddetmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi: Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi: Temyiz harcı peşin ödenir. Temyiz sonucunda kararın bozulması halinde, temyiz harcı ilgiliye geri verilir.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 352. maddesi: İlk derece mahkemesi kararının temyiz yolu, Bölge Adliye Mahkemesinde açılacak temyiz davasıdır.