Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/1472 Esas 2020/6629 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Temel ceza belirlenirken hüküm fıkrasında yasa maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi yerine aynı Kanun’un 116/2. maddesi gösterilmiş ise de; gerekçede sanığın “geceleyin birden fazla kişi ile birlikte işyeri dokunulmazlığının ihlali” suçundan cezalandırılmasına karar verildiğinin belirtildiği ve hükümde teşdit de uygulanmadığı ayrıca belirtildiğinden, anılan bu yanlışlık mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında bozma öncesinde 25.12.2014 tarihli ilk kararda sonuç ceza olarak; hırsızlık suçundan “2 yıl 8 ay hapis cezasına” ve mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi uyarınca doğrudan “7.300 TL adli para cezasına” hükmedildiği, anılan kararın sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle sanığın kazanılmış hakkının oluştuğu gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda hırsızlık suçundan “3 yıl 6 ay hapis cezasına” ve mala zarar verme suçundan “6 ay hapis cezasına” hükmedilmek suretiyle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesine (5271 sayılı CMK"nın 307/son) maddesine aykırı hareket edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hırsızlık suçuna ilişkin hüküm fıkrasının (4) numaralı bendinden sonra gelmek üzere “5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak 25.12.2014 tarihli hükümde verilen 2 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden hükmün infazına” şeklinde bir bent daha eklenmesi ile diğer bentlerin buna göre teselsül ettirilmesine; mala zarar verme suçuna ilişkin hüküm fıkrasının (3) numaralı bendinden sonra gelmek üzere “5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak 25.12.2014 tarihli hükümde verilen 7.300 TL adli para cezası üzerinden hükmün infazına” şeklinde bir bent daha eklenmesi ile diğer bentlerin buna göre teselsül ettirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.