Yağma - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1270 Esas 2020/377 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1270
Karar No: 2020/377
Karar Tarihi: 04.02.2020

Yağma - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1270 Esas 2020/377 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, başvurunun niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşülmüştür. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının suçlardan direkt veya dolaylı olarak zarar görmediği için temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir. Sanık savunmasının yağma suçuna ilişkin temyiz itirazları ise kabul edilebilir bulunmadığından reddedilmiştir. Karar oybirliğiyle verilmiştir.
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK\"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin reddedilmesi belirtilmiştir.
- Yağma eyleminin silâhla ve konutta işlendiği göz önünde bulundurulmadan yalnızca 5237 sayılı TCK\"nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi yanında (d) bendinin uygulandığı için hüküm bozulmamıştır. Aynı yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bu hususların dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2017/1270 E. , 2020/377 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kasten yaralama
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yağma ve kasten yaralama suçları bakımından doğrudan ve/veya dolaylı olarak zarar görmeyen Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının anılan suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
2)Sanık savunmanının yağma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yağma eyleminin silâhla ve konutta işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi yanında (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve aynı yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bu hususların dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 04.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.