Tebliğname No : 8 - 2010/244343
MAHKEMESİ : Gaziantep 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15.01.2010
NUMARASI : 2009/432 Esas, 2010/22 Karar
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurun aşamalardaki beyanları, mağdurun babası olan tanık S. ifadeleri, mağdur hakkında düzenlenen 27.11.2008 ve 28.11.2008 tarihli doktor raporları, mağdurun kullandığı cep telefonuna ait baz istasyonu kayıtlarını gösterir iletişimin tespiti tutanakları ve tüm dosya kapsamına göre 24.11.2008 tarihinde sanıklara ait organize sanayi bölgesindeki fabrikaya alacak konusunu görüşmek üzere gelen mağdurun yapılan görüşmeden sonuç çıkmaması üzerine sanıklar tarafından cebir ve tehdit kullanılmak suretiyle iki gün boyunca anılan fabrikada alıkonulduğu ve tanık K.. K.."nün araya girmesi neticesinde serbest bırakıldıktan sonra Gaziantep"ten uçakla İstanbul"a giden mağdurun burada mahal polis merkezi amirliğine başvurarak şikâyetçi olduğu bu suretle sanıkların mağduru hürriyetinden yoksun kıldıkları tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, sanıkların savunmalarında uzun süredir ısrarla borcun ödenmesini talep etmelerine rağmen mağdurun herhangi bir ödemede bulunmadığı gibi borca karşılık verdiği senedin ödenmemesi nedeniyle Gaziantep 7. İcra Müdürlüğünün 2008/235, 2008/6149 Esas sayılı dosyalarında icra takibi yapılması üzerine mağdurca verilen çekin de sahte çıktığını ve mağdur hakkında ayrıca benzer şekilde başka kişileri de dolandırdığı gerekçesiyle Adana Cumhuriyet Başsavcılığının 2008/28351 sayılı dosyasında soruşturma yapıldığını belirtmeleri karşısında söz konusu icra takip dosyaları ile soruşturma evrakının temin edilip incelenmesinin ardından sanıklar haklarında TCK.nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı hususu da tartışıldıktan sonra eylemlerine uyan TCK.nın 109/2-3b. maddesi gereğince cezalandırılmaları gerekirken yazılı gerekçelerle beraatlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.