17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/13970 Karar No: 2016/3983 Karar Tarihi: 24.03.2016
Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/13970 Esas 2016/3983 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesi sonucunda, mala zarar verme suçuna ilişkin olan adli para cezasının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün olmadığı için reddedildiği, diğer suçlar için ise sanığın temyiz nedeninin yerinde görülmediği ve usul ve kanuna uygun hükümler olduğu sonucuna varıldığı belirtilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesine göre adli para cezalarının temyiz edilememesi öngörülmüştür. Ayrıca, mala zarar verme suçuna ilişkin adli para cezasına ilişkin düzenlemeyi sağlayan kanun maddesi olarak da 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde gösterilmiştir.
17. Ceza Dairesi 2015/13970 E. , 2016/3983 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 80,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 24.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.