Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/26627 Esas 2016/4332 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükrmün açıklanması suretiyle sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu husus Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile oluşan yeni hukuki durum da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2 maddesi uyarınca belirlenen temel cezanın, mağdurun beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak olması nedeniyle aynı yasanın 86/3-b maddesi uyarınca artırılması gerekirken, artırımın yasal dayanağı olan kanuni düzenlemenin 86/2-b olarak hatalı gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 23/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.