Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16327 Esas 2018/27274 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/16327
Karar No: 2018/27274
Karar Tarihi: 17.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/16327 Esas 2018/27274 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı bir alacak davasıyla ilgilidir. Dosyaya göre, davacı, davalının çalışanı olarak çalıştığı bir şirketten maaş alacağı talebinde bulunmuştur. Davalı ise özelleştirme sürecinde farklı bir şirkete devredildiği için sorumlu olmadığını belirtmiştir. Mahkeme, davacının talebini kabul etmiş, ancak toplam tutarın temyiz sınırını aşmadığını ve kararın ileriye yönelik etkisinin olmadığını belirterek davalının temyiz istemini reddetmiştir. Kararın dayanağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2018/16327 E. , 2018/27274 K.

"İçtihat Metni"

DAVA TÜRÜ : ALACAK
MAHKEMESİ : Kangal Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, dava dışı ... A.Ş."nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu ve davacının özelleşmeden bir süre sonra davalı asıl işveren tarafından işe alındığı, böylelikle özelleştirme tarihinden sonraki dönemin uyuşmazlık konusu olmadığı ve somut davada verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.