MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02/12/2015 tarih ve 2014/807-2015/773 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tasfiye memuru vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; ... Ltd. Şti. hakkında alacak davası bulunmakta iken 14.12.2005 tarihinde tasfiyesinin yapılarak tüzel kişiliğinin sona erdiğini, alacak davası sona ermeden şirketin ticaret sicilinden silinmesinin mümkün olmadığını ileri sürerek ... Ltd. Şti’nin ihyası ile yeniden ticaret siciline tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı tasfiye memuru vekili; davacı tarafından ihyası istenen şirket aleyhine 2003 yılında menfi tespit davası açıldığını, süresi içinde davacının tasfiye kuruluna başvurarak alacak talebinde bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; ... Ltd. Şti"nin 12.10.2004 tarihinde tasfiyeye girerek 30.11.2005 tarihinde tasfiye kapanışının yapıldığı, davacı tarafından ihyası istenen şirket aleyhine 2003 tarihinde açılmış davanın bulunduğu, bu dava sonuçlanmadan şirketin tasfiyesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle ... Şti.’nin ihyasına ve ek tasfiye işlemlerini yürütmek üzere ..."ın tasfiye memuru olarak atanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı tasfiye memuru vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı tasfiye memuru vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı tasfiye memuru vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 17/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.