Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5106 Esas 2015/9097 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5106
Karar No: 2015/9097
Karar Tarihi: 29.04.2015

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5106 Esas 2015/9097 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Anamur 1. Asliye Ceza Mahkemesi, 19/12/2012 tarihinde 2012/1375 (E) ve 2012/1583 (K) numaralı dosyada karşılıksız yararlanma suçuyla ilgili bir karar vermiştir. Mahkeme, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkra hükümlerini birlikte değerlendirerek, kurum zararının giderilmesi halinde ceza verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Karara katılan kurumun zararın giderildiğini bildirmesi üzerine, kararın beraat yönünde olması mahkemece yanlış bulunmuş ve hüküm bozulmuştur. Bozma nedenini yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığı sonucuna varılmıştır. Kararda, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddeleri tarafından bu kararın verildiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2015/5106 E. , 2015/9097 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 8 - 2014/235556
MAHKEMESİ : Anamur 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2012
NUMARASI : 2012/1375 (E) ve 2012/1583 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkra hükümleri birlikte değerlendirildiğinde, kurum zararının giderilmesi halinde öncelikle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekeceğinden, katılan kurumun 03.12.2012 tarihli yazısında, zararın giderildiği bildirilmekle, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2 maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiyle, 6352 sayılı Yasanın geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.