2. Hukuk Dairesi Esas No: 2021/6299 Karar No: 2021/7515
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6299 Esas 2021/7515 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi’nde yapılan karşılaşmalarda, davacı olan kadının taleplerinin kabul edilmesine ve erkeğin taleplerinin kabul edilmesine karşı davacı olduğunu söyleyen kadının temyizi sonucunda, maddi ve manevi tazminatların takdir edildiği ancak adil bulunmadığı için daha uygun miktarlarda tazminat takdirinin gerektiği belirtilmektedir. Bu karar, Türk Medeni Kanunu’nun 174/1 ve 174/2 maddelerine uygun olarak yargılama giderleri, kişisel ilişkiler, nafaka tutarları, miktarları, kusur belirlemesi, tazminat ve vekâlet ücretleri açısından detaylı bir incelemeyi gerektirmektedir.
2. Hukuk Dairesi 2021/6299 E. , 2021/7515 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı- karşı davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar, kişisel ilişki, yargılama giderleri ve vekâlet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların miktarı, kişisel ilişki, yargılama giderleri ve vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı- karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harın..."a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran ..."ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.21.10.2021 (Per.)